Vint Cerf, uznawany za ojca internetu, podkreślił, że sytuacja ta była już od dawna przewidywana. Eksperymentując nad siecią globalną w 1977, wraz z grupą naukowców użył oprogramowania IPv4, które pozwala na użycie 4,2 mld adresów sieciowych. Początkowo myślano, że taka pula wystarczy, jednak nie sądzono wtedy na poważnie, że Internet stanie się siecią ogólnoświatową. Oto stało się.

Według naukowców z japońskiego instytutu Intec, adresów IP w wersji czwartej zabraknie około 12 lutego 2011 roku (a nawet 2 dni wcześniej). Aktualnie pozostało jeszcze niecałe 2% adresów, jednak do 12 lutego adresy zwyczajnie skończą się, a jak wiadomo, komputer, który nie dostanie adresu IP nie będzie widziany w sieci.

IPv6 vs. IPv4

Na szczęście już od lat gotowa jest nowa wersją protokołu IP, oznaczona jako v6. Główna różnica polega na tym, że IPv4 opisywana była za pomocą 32 bitów, natomiast IPv6 posiada rozmiar 128 bitów, co pozwala powiększyć pulę z 4,2 mld do 340 sekstylionów adresów. Można zatem uznać, że jest to liczba wystarczająca dla naszej planety (obliczono nawet, że na mm² powierzchni Ziemi ma teraz przypadać 6,7x10¹⁷ adresów, co daje niemały skok w porównaniu z poprzednią opcją wyliczaną jako 8,4 adresów/km² powierzchni naszej planety).

Eksperci twierdzą, że przejście ze starego systemu na nowy nie powinno stanowić większych problemów, chociaż czasem będą mogły jakieś wystąpić. Miejmy jednak nadzieję, że przejście na IPv6 będzie gładkie i nie zakłóci nam dotychczasowego harmonogramu pracy.

UWAGA: możesz sprawdzić czy jesteś kompatybilny z IPv6 - wejdź na stronę: http://test-ipv6.com.